3 sene öncesine kadar bu sitelerle ilgili hiç bir şey bilmezdim,ne zaman ki oğlumun acemi birliği Isparta 40. eğitim alayına çıktı deliler gibi araştırmalara başlamıştık.
Yanlız ben değil ailede ki herkes.Bende paylaşmak istedim o dönem yaşadıklarımızı ve sonrasını.
İnternetten girmediğimiz site kalmadı,amadeğişmez tek gerçek vardı Isparta da ağır bir acemilik eğitimi ve sonrası doğu-güneydoğu.
Siz ne yaparsanız yapın yaşanacaklar yaşanıyor,15 ay uyumadan kabuslarla yaşamanın ne demek olduğunu asker anaları iyi bilir.
Sonuç ,dağıtım Hakkari Dağlıca ; Etrafımda kim varsa güya beni teselli ediyorlar;dua et yapacak birşey yok.
Nasıl kızıyordum ama belli edemiyordum,ana yüreği bu nasıl sakin olabilir.Evladım sağ salim bana döndü,ama o ve ben hala döndüğüne inanmakta zorlanıyoruz.
Demem o ki bu yaşanmadan bilinmeyen duygulardan.Şimdi tüm dualarım askerliğini yapan gençler ve anaları için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder