 |
| herşey vatan için |
İlk çocuğunun doğumunda eşinin yanında olmak onun için çok önemliydi.
Zaten güneydoğu da askerlik yaptığı için ailesine zaman ayıramıyordu.
En azından çocuğunun doğumunu görmek onun ve ailesi için büyük bir önem taşıyordu.
İznine bir gün kala gece eşiyle konuştu ve yarın evde olacağını söyledi.Eşinin sesi titriyordu sanki eşinin başına gelecekleri hissetmiş gibi.
Astsubaylık yaptığı karakol nispeten çok kötü bir yerde değildi ancak son günlerde terörist görüntüler sık sık alınıyordu.
Ancak karakol olduğu için tugaya haber vermekten ve çeşitli önlemler almak dışında hiçbir şansları yoktu.
Sabah saat 3 civarlarında karakola taciz atışı yapıldı.Karakolda aynı şekilde ateşe ateşle karşılık verdi.
kısa çaplı bir çatışma olacağı düşünülürken teröristler asıl saldırı kuvvetleri ile büyük bir saldırya başladı.Bu saldırı yaklaşık olarak 5 saat sürdü.
Sabahın ilk ışıkları ile sonra eren çatışma sonucunda karakoldaki askerler sayıca çok daha fazla teröristlere karşı büyük bir kahramanlık göstermişti.
Ancak karakoldan 3 şehit çıkmış ve bu şehitlerin biri de çocuğunun doğumu için izin alan ve ertesi gün izne gidecek olan Astsubaydı ne yazık ki
Teröristler ise 20 leş bırakıp kaçtılar.Ancak daha doğmamış bir çocuk babasız,doğacak çocuğunu tek başına yetiştirecek eş ise hayat boyu yalnız kalmıştır.
Bu tarz hikayeler ne yazık ki geçmişimizde sık sık yaşanmış acı hikayelerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder